her 10 kasım' da görebileceğimiz, dimdik ve vakur bir duruşa sahip karizmatik askerdir.
lakin içimde bir şüphe de yok değil. ben çıksam dolmabahçe' de nöbet tutmaya ağlayamam mesela. dimdik duruyorsun, elde ağır bir silah, sırtın ağrıyor, herkes geliyor sana bakıyor lakin kımıldamamalısın. çocuklar cücük yapıyorlar, orana burana dokunuyorlar. üzerinde psikolojik bir baskı var ağlaman için. işte orada ağlayamazsın arkadaşım, imkansız. tıbben mümkün değil.
bu yüzden ne yapıyoruz? daha önceden hazır ettiğimiz soğan cücüğünü gözlerimizin altına sürüyoruz adeta rüçtü reçber gibi. daha sonra gözlerimizi sonuna kadar açıp ağlamaya başlıyoruz.
aksi mümkün değil. işin içinde kesinlikle soğan cücüğü var. hissediyorum.
