Su eve geldigime gelecegime bin pisman oluyorum bazen, biktim be hepinizin ayri ayri dertlerinden, laf sokmalarindan biseyi abartmanizdan kendinizi buyuk gormenizden, bisey sanmanizdan.
Bi dogru sensin de mi baba, bi sen haklisin, bi sen her boku biliyon biz maliz aq de mi..
Kac defa geldin 11saat uzaktim evden neyime geldin sen benim, ne zaman yanimda oldun, hangi sorunumla ilgilendin haberin oldu mu ki.. Ben lisedeyken ayagima kadar parti toplantisina geldin de bi alo diyemedin neden, simdi icip icip yok babam beni sevmedi yok annem bi gun oglum diyip sacimi oksamadi sitem et dur.. Sen naptin sen once bi aynaya bak... Para vermek ben bursaya gelince mi kafana dank etti 3yil naptim ben? Para mi sictim, kendim mi bastim parayi..
Bin turlu pisligini gordum hepsine sustum, basimi cevirdim, icime attim..
Isine gelince benim kizim soyle benim kizim boyle ya bi siktirin gidin artik siz bana hicbi sey vermediniz, ben kendim buyudum.. Nelerle savastim ruhunuz duymadi sizin, yenildim defalarca, omzumdaki yuku tasiyamadim anlamadiniz ne sen ne annem ne kardesim... Hepiniz kendinizi dusundunuz. Hala oylesiniz, ama ben naptim sustum attim icime her seyi attim yine atiyorum. Tamam cogu sey yasandi bitti ama ben de insanim ya bu yasta bu kadar olgun olmak zorunda miyim, veya ister miydim sizce ben mi sectim bunu yoksa siz mi mecbur ettiniz...
Yine de sabrediyorum bes yil sonra bunlarin hesabini sorcam hepinizden...
Bi anlik seyle yazdim hic bilmiyom da ne yazdigimi, umarim cok sacma degildir okumaya useniyorum.
