"zamanında venedik elçisi geliyor istanbul'a, e gelmişken faytonla gezmek olmaz, atlıyor gezintiye çıkıyor. birden bir ses, mükemmel ezan okunan bir caminin yanından geçiliyor. durduruyor arabayı. dinliyor, dinliyor. şoförü yanına çağırıyor, bir altın veriyor, diyor ki "git bunu ezanı okuyana ver". şofer alıyor altını, imama götürüyor.
biraz daha ilerliyorlar. gezinti devam ederken bir sonraki ezan vakti geliyor. bu sefer çok kötü ezan okunan bir cami. şoförü çağırıyor, bir kese altın veriyor, "git bunu ezanı okuyana ver". şoför şaşırıyor, "o harika ezan okuyan imama bir altın vermiştiniz, neden buna bir kese veriyorsunuz", venedik elçisi de diyor ki, "ilk ezanı okuyan öyle güzel okudu ki, neredeyse dinimi bırakıp müslüman oluyordum, ikinci ezanı okuyan beni dinimden dönmekten kurtardı, onun için bir kese altını haketti".
doğrudur yanlıştır bilinmez, ama durumu gayet güzel özetliyor.
