Sıfırdan başlayıp tren yolu işletmesi sahibi olanlar, milyarder olanlar... Bunlar guzel hayaller. Ama işte bu bize satılmaya çalışılan 'amerikan rüyası'
peki tren yolu inşaatında 3 kuruşa çalışan Amerikalılar. 8 saat yerine 12-13-14 çalışan adamlar. Karın tokluğuna çalışan siyahiler. Dinamit patlamalarında ölenler. Onların da patronları kadar hayalleri vardı. Belki Bi kaçı ölmese para biriktirip, doğru yatırımlarla zengin olurlardı.
tren yolunun gittiği yerlerde dağıtılan gübrelere, tohumlara gelince, bu kapitalizmin değil patronun iyi niyetinin Bi göstergesidir. Buna sosyal sorumluluk projesi denir. Son zamanlarda pek Bi meşhur.
milyon dolar, milyar dolar kâr yapan şirketler doğu veya güneydoğuda bir okula kitap bağışlar. Giyecek gönderir. Belki Bi anaokulu ziyaret eder çocukların yüzlerini boyamaya yardım ederler. Ay sonunda da sosyal sorumluluk projesi gazıyla işçilerden kesintisini yapar bu masrafların.
