biliyorsunuz istanbulda yine deli gibi yağmur başladı. bilmiyorum demeyin açın meterolojiye bakın!! bulutların gökyüzünü kaplaması ile beraber kapkaranlık havada otobüse doğru adım atarken, bir eliniz de şemsiye , sırtınızda çanta ve diğer eliniz de yemeye çalıştınız küçük ekmek parçası. ne kadar masum değil mi. yağmuru severim ama şemsiye taşımaktan nefret ederim. şemsiye taşıyım derken ekmek elimden düştü, onu yakalayım derken elimdeki şemsiyeyi unutup aşağı doğru eğdiğimde altında bulunduğum binanın çatısından damlayan su sırtımdan aşağı boşalı verdi. he bu kadar sakinmiydim değildim küfür ede ede durağa geldim birde otobüs gözlerimin önünden süzülüp gitti.
göğe baktım yağ ulan dedim şemsiye de taşımıyom ahanda yağ dedim!!! artisliğimin sonucu hapşurukla geri döndü o ayrı.
