Bizim yaşamamız için başkalarının ölmesi, bizim mutlu ve huzurlu olmamız için başkalarının huzursuz ve mutsuz olması. Bizim tok olmamız için başkalarının açlıktan ölmesi gerek. Bizim sevmemiz için, başkalarının acı çekmesi gerek.
Dünyanın düzeni bu.
Bizler birer hayvandan öte değiliz.
Ömür boyu yemek, nefes almak, neslimizi üretmek için istemeden iç güdülerin etkisinde kalarak cinselliği arzulamak zorundayız.
Bunlardan biri eksik olursa elenirsiniz sonsuza dek.
Hayat, bir yaşam kalım savaşıdır.
Hayat, duygusuzdur.
Hayat, bir hayatta kalma mücadelesidir.
Okulda, aile içinde, ileride iş yerinde, daha da ilerisinde üremek için iyi bir koca adayı olmada sürekli mücadele ederiz.
Çünkü hayat bunun üzerine kuruludur.
insanın doğasının gereği değil; ama okul, iş yeri, üniversite v. s. her yerde sosyal darwinist ve vahşi kapitalist bir düzen içinde, çıkarcı bir ahlak anlayışı ile yaşıyoruz.
