Kucuklugumden bu yana bende kapanmayacak yaralar acan dizilerdir. Koskoca kanalsiniz psikoloji nedir bilmez misiniz?
Cok iyi hatirliyorum kotu bi kadin olmustu, mezarini kaziyolardi ve mezarlardan surekli yilanlar cikiyordu. Baska mezara gomduler kadini, bir sure sonra mezardan cigliklar yukseldi, aci aci inliyordu. Fona bi de urkutucu sesler gomuyorlar, cocuksun korkuyorsun. Sonra mezari aciyorlar ve kadinin yuzunu yilanlar isirmis, sismis moralmis kadin taninmaz korkunc bir hale gelmis. Onu hic unutmuyorum, oyle bi etkilenmisim ki o sacma sahneyi simdi de gorsem korkarim. Gulyabaniden korkan imsanlariz bundan mi korkmayalim?
Sonra baska bi dizide ruhlara inanmayan kiz mezarliga gidiyordu, bayiliyordu ve ruhu yukseliyordu. Sonra kiz uyaniyor ve havada ruhunu goruyor, imana geliyordu. Bu ne allasen?
Boyle bircok hatirladigim sahne var... Askerler olmuyor ruhlari daglarda dolaniyor falan, her taraf sis... Neyin pesindeydiniz ya bu sacmaliklarla cocuklari urkutmekten baska ne ise yariyor dizileriniz?
