kesinlikle ve kesinlikle sabır gerektirir. ilk zamanlarda kafanızı duvarlara sürtmek isterseniz mesai bitiminde. e kolay değil bir gün içerisinde o kadar insanla muhattap olmak. aradan biraz zaman geçince insanlara karşı daha ılımlı yaklaşmaya başlarsınız.
örnek olay:
-alo iyi günler Ayşe Hanımla mı görüşüyorum?
+hayır kardeşim yok öyle biri!
-peki rahatsız ettim kusura bakmayın.....
+ya arkadaşım yıllardır bu isimle arıyorsunuz canıma tak etti artık yeteeer!(burada böğürüyor)
-özür dilerim beyefendi hede hödö.
+(burada ölümüne küfrediyor)
-iyi günler diliyorum.(yaram içerde)
+dııt dııt dııt dııt dııt.
peki hep mi aksilik hep mi baş belası insanlar? tabii ki hayır. insanlara anında cevap verebilme yetiniz tavan yapıyor. bu da günlük hayatınıza olumlu bir şekilde yansıyor. bazen öyle insanlarla konuşuyorsunuz ki konuşurken tebessümlerde boğuluyorsunuz falan.
yaptığın görüşme de deal olursa gelsin pırıcıklır.
