En sevdiğim,aynı zamanda da en çok kızdığım kişinin şimdiki barınak yeri.bir kerecik görebilmek (arada cam var)ve sesini duyabilmek için(telefon ile) yaklaşık bir saat türlü denetlemelerden geçtim.önce nüfus ve evlilik cüzdanımı (evet,eşim cezaevinde) verdim,kaydımı oldum,sonra parmak şeysinden geçtim ve kimliğe benzer birşey tutuşturdular elime.ikm ler de denetledi oramı buramı,en son bekleme salonu gibi bir yerde bir yarım saat bekledim.sonra cezaevinin kapısına gittim,orda da gelişmiş x raylarden geçtim,sonra aldılar beni odaya.böyle bölmeler var,her bir bölmede cam var,telefonla görüşüyorsun filmlerdeki gibi.sonra mı?sonrası yalnızlık.çocuğum kucağımda çıktım geldim evime.
