Hicbirseyi rayina sokamadim. bir bucuk hafta oldu hep daha kotuye gitti. saka gibi ya da kabus. kabus gormeyen ben yasamak zorunda birakliyorum gibi. etrafimdakileri uzaklastirip yine onlara kosuyorum. en yakin arkadasimin dedigi gibi iradesizin tekiyim. "seni boyle bilmezdim ben" koyacak daha ne kaldi lugatlarinizda bilmiyorum ama daha fazlasi icin yerim yok. ilaclari da sikeyim sigaralari da. gun biterken aglamalarimi da sikeyim tesellilerinizi de. yok olmak ya da pes etmek. kabullenemeyecegim her turlu yanlis. artik var bana empoze edili. sabredemiyorum.
