gloria'yı olduğu yerden kaldırarak koltuğa bıraktım.
yüzünü bir süre sessizce izledim.
alnı pürüssüz bir nehir gibiydi, kirpikleri öylesine güzeldi ki sonsuza dek lanetlenmiş beni cennet bahcelerinde kılıyordu.
tüm bu sessizliği armand'ın anna'yı yanımıza getirmesiyle bozuldu.
lestat biraz önce anna'yı dönüştürmüştü, bunu şımarıklıktan mı yoksa cidden bir arkadaşa ihtiyacı olduğundan mı yapmıştı bilinmez.
tek gerçek anna'nın artık bir vampir olduğuydu.
