kendi açımdan bakıyorum olaya. yaklaşık iki yıl önce biten 5 yıllık ilişkimi düşününce biraz da ne mal olduğumuzu bildiğimiz için aşık olamıyoruz sanırım. mesela ben o kızı sevebileceğim her şeyden daha çok sevmiştim. peki bu sevgi kusursuz bir sevgi miydi? elbette hayır. şimdi sakin kafa bakıyorum ilişkimize. aldatmışım, ağır konuştuğum zamanlar olmuş, olay fiziksel şiddete kadar gitmiş zaman zaman. e en çok sevebildiğime bunları yapıyorsam neden başka bir kızın hayatını sikmeye hakkım olsun ki? bu arada beni terk eden kız burada yazardı bir zamanlar. hala sözlüğe takılıyor ve bu entrymi okuyorsa onun ben anasını sikeyim.
edit: bir takım tepkiler gelmiş. ilişkinin beş senesi boyunca her gün aldatıp, kızı dövdüğümü düşünmüşler sanırım. 1 kere aldattım bir kaç kere de karşılık verme amaçlı vurdum. kadınlara vurulmaz falan derseniz kafanıza oje şişesi yedikten sonra tekrar düşünün derim. kaldı ki ayrılma sebebimiz bunlar değildi. neydi onu da yazayım madem
