Farkında olmadan kendimi düşürdüğüm durum-muş.
Farkında olmadım, çünkü onu geri kazanmaya çalışıyordum. Susarsam her şey daha kötü olur sanıyordum.
Nerden bilebilirdim hata yaptığımı?
Konuştum, ısrar ettim, kimi zaman isyan ettim, yalvardım...Sonuç?
Basit biri oldum.
kolay oldum.
Hatta baş belası oldum onun için.
sonra düzelteyim derken daha da battım.
şimdiki aklım olsaydı, susup beklerdim. Belki yine düzelmezdi, ama gururum sağlam kalırdı. Kendime saygım kalırdı.
Şimdi basit olmadığıma ben bile inanmıyorum.
Tek iyi tarafı, -eğer toparlanabilirsem- hep olmak istediğim gibi 'duygusuz biri' olacak olmam.
Umarım.
