bazı düşünce sahiplerine batan durumdur. tanıma gerek yok; kim onlar.
düşüncelerini anlamaya çalıştıkça, yolunda yürüdükçe zaten anmaya gerek yoktur; çünkü bizimledir. ama biz yine de anarız onu. tabi bazılarının gücüne gider atatürk'ü anmak. çünkü sevmezler atatürk'ü, yaptıklarını da sevmezler. bu ülkeye verdiklerini de. sığ bahaneler gösterirler. yok efendim neden 2 saat ayakta dikiliyoruz, yok neden anıyoruz gerek var mı, çok saçma.
atasını törenle bile anmaya gocunan bir insandan ne hayır gelir. atasına saygısı olmayanın, anasına, toprağına, askerine saygısı var mıdır.
atatürk'ü andığın törende bırakmayacaksın; tüm mesele bu; zaten o yaşıyor.
hep dediği gibi; " beni görmek suretimi görmek değildir, benim fikirlerimi anlıyor ve paylaşıyorsanız beni görüyorsunuz demektir"
atamla aramda 100 sene var. ama ben onu görüyorum. hala törenlerle anıyorum. çünkü bu vatanı seviyorum; atamın yarattığı bu ülkeyi. bazıları kaçarken savaşan atalarımı da unutmadan.
