bir sinema salonunda en fazla beş kişilik yer kaplayabildiğimi bana göstermiştir bu film. gösterime girdiği gün capitol sinemalarında bir arkadaşımla birlikte izlemiştim. salonda toplam iki kişiydik. sanırım utandıklarından bize ''en az üç kişi olmalısınız'' demediler.
önceleri bileti satan kızın neden kıskıs güldüğünü merak etmiştim. bir de, ne ben ne de arkadaşım kız, ne ben ne de arkadaşım beckham hayranı, ne ben ne de arkadaşım neden bu filme gittiğimizi biliyoruz... öyle boktan bir akşam.
ülkemizde beckham'ın çok da hayranı olmadığını düşündüm bir süre. sonra filmi izledikçe ''beckham nerede lan'' dedim. öyle karmaşık duygular içindeydim.
aslında spoiler'e değmez ama;
--spoiler--
beckham sadece filmin sonunda bir havaalanında karısıyla uçağa doğru ilerlerken belirir gibi oluyor. onda da o mu değil mi emin olamıyorsunuz bile.
--spoiler--
filmin türkçesi ''hayatımın çalımı; beckham'' şeklindeydi. hayatımda yediğim binlerce çalımdan biriydi sadece. bu filmi sinemada izleme gafletinde bulunanlar (varsa) anlayacaktır beni.
