gizli bir sevda yürüyor içimde
o iç ki tarifi ne mümkün
duruyor bir ömür gizemli biçimde
gamları ağırlıyor bazen, çakırkeyif
bazen salına salına giriyor içeri sevinç
çatkapı girenler kırıp döküp
un ufak ediyorlar her şeyi
bu kaçıncı gece, kaçıncı gün
bir his var ki henüz çekip gitmiş değil
sürgülüyor kapıyı, kimseleri almıyor içeriye
gardenyalar yetiştiriyor saksılarda
şiirler fısıldıyor, ısıtıyor içimi
geride tek bir iz bırakmadan
tane tane topluyor döküntülerimi
ardından bir cümbüştür başlıyor
kırmızı bayraklar asılıyor yanaklarıma
balonlar, güvercinler, kandiller salınıyor gökyüzüme
bütün alkışlar bana
beni gösteriyor parmaklar
kimyası değişiyor bedenimin
etrafıma toplanıp tapmaya başlıyorlar bana
artık tüm umutların hakimi benim
dur desem duracak dünya
sön desem eriyecek güneş, akacak avuçlarıma
öl desem kainat serilecek önüme boylu boyunca
ama sadece kal diyorum içimde ki mucizeye
oysa sırt çevirip haykırışıma
süzülüyor yanaklarımdan
kapıma abanan hisler içeriye doluşuyorlar
öfkeli güruh yağmalıyor huzurumu
akabinde ruhumda bir telaş
hangi hisse dokunsam yanıyorum
üzerime felaketler yağıyor
yılan başı dalgalarla boğuşuyorum
çürük bir çarşaf gibi yırtıyorum geceleri
o hissi arıyorum ardında
sancılar dolduruyor bütün uzuvlarımı
kördüğüm oluyorum
kurumuş bir kuyunun hiçliği siniyor ruhuma
terkedilmiş murdar şölen alanında
sararmış bayraklar acıyor ıssızlığıma
itilip kakılıyorum, kovuluyorum içimden
ve bekleyeni olmayan bir yolcu gibi
yüklenip hasretlerimi hangi bana gitsem
sarılıyorum başka bir yalnızlığa
gizli bir sevda ölüyor içimde
o iç ki tarifi ne mümkün
duruyor bir ömür gizemli biçimde
