birsinin yüreğine girmek için yahut birisine yüreğini açmak için -birisine yüreğini bölmek de diyebiliriz- uzun cümleler kurmayı gerektirecek kadar cömerttir.
kaç zamandır yazacak oluyorum şaşkınlığımı, kendisini tanıdığımda ki hayretimi...
sözlüğe kıymet vermemin en önemli sebebidir birbirinden güzellikte insanları hayatımızın bir köşesine teğet kılması. emre de öyle. cidden güzel adamdır. evindeki kitaplar burdan bizim köye yol olur,bilgilidir mütevazi oluşu kadar, evindeki şiirler her yere erdem kokusu salar, insan biraz daha huzurlu hisseder duvarlarda zoraki bir bant desteğiyle duran orhan veli şiirlerini okudukça...
Harbe giden sarı saçlı çocuk!
Gene böyle güzel dön;
Dudaklarında deniz kokusu,
Kirpiklerinde tuz;
Harbe giden sarı saçlı çocuk!
kısacık imgelemeler geniş anlatımları içerir, dolu dolu imgelemelerle anlatılacak bir arkadaştır.
Biliyorum, kolay değil yaşamak,
Gönül verip türkü söylemek yar üstüne;
Yıldız ışığında dolaşıp geceleri,
Gündüzleri gün ışığında ısınmak;
Şöyle bir fırsat bulup yarım gün,
Yan gelebilmek Çamlıca tepesine...
-Bin türlü mavi akar Boğaz'dan-
Her şeyi unutabilmek maviler içinde.
Biliyorum, kolay değil yaşamak;
Ama işte
Bir ölünün hala yatağı sıcak,
Birinin saati işliyor kolunda.
Yaşamak kolay değil ya kardeşler,
Ölmek de değil;
Kolay değil bu dünyadan ayrılmak.
not; abi bir sürü şiir ekleyecektim ama abartı olmasın dedim, merak eden gelsin sana kahve içmeye duvarlara baksın, ayrıca iki şiir koydum biri ölüm üstüne oldu, kusura kalma artık ölümde var nihayetinde. *
