"nasıl olsa tövbe ederim, hallederiz" şeklinde bir zihniyetle olmayan, hatalarının farkına sonradan varıp pişman olan kişileri kapsayan bağışlama şeysi.
şeytanın en büyük tuzağıdır, "bu kadar günah işledikten sonra kıçını yırtsan affetmez seni, kesin cehennemliksin" der. ama orasını allah bilir.
cana kıymak, kul hakkıdır, allah affeder mi affetmez mi onun bileceği şey, ama hakkı yenen kul affetmedikçe allah kimseyi cennetine almaz.
neticede, bir noktaya kadar yanlışlar yapıp, "söz pazartesi şunu yapmıcam, söz pazartesi sigarayı bırakıcam" diyebiliyorsak, günahlardan vazgeçip tövbe etmek, sonrasında da önceki hatalar için affedilmeyi beklemek de gayet mantıklıdır.
ulan karısını aldatıp, özür dileyip, affedilmeyi bekliyor insan o garip gelmiyor da, seni yoktan var eden allahın affedecek olması mı zoruna gidiyor.
