Sokrates binlerce yıl önce sahip olduğu bilgiye ilişkin olarak bu sözü sarf ediyor.
Gerçekten de Bildikçe açlığı artmaz mı insanın? Her adımda Henüz yolun başında olduğunu duyumsamaz mı doğru bilgi peşinde koşanlar.
Sürekli yolda olmaktır bu. insanın sürekli keşfetme ve öğrenme arzusuyla yanmasıdır.
Burda bencillik yoktur. En başlarda çocuksu bir ümitle elde ettiğiniz ilk bilgiyi gözünüzde yüce bir yere koyarsınız. Daha sonra ve sonra yani her bilgide biraz daha eksildiğinizi hissedersiniz. Paylaştıkça daha da azalırsınız.
Ama budur sizi yeni ufuklara yönelten. Bu açlık ve eksikliktir doğru bilginin peşinden sizi sürükleyen.
Böbürlenen insan arayışı bırakmıştır veya de tek çabası esareti altına alacağı bilgi parçalarıdır. Sadece kendi yararını gözeten insan git gide hakikatten uzaklaşıp ve kendi içinde elindeki bilgileri ısmarlama bir biçimde sunar ancak. Amacı sadece kullanılacak bilgidir. Bu pratik Bilgi gerçek bir düşünüşten uzak ve onun ürünü değildir.
