yahudiliğin ve doğal olarak islamın da beslendiği ana kaynak sümer mitolojisidir.
sümer mitolojisinin en önemli tanrısı tammuz'dur. kendisi doğa ile alakalı bir tanrıdır. tarımla, hayvancılıkla, bitki örtüsü ile doğrudan ilişkilidir. bunun sevgilisi de inanna'dır.
tammuz'un diğer adı dumuzi'dir. adından da anlaşılacağı üzere domuzla alakalı bir durumu vardır. çünkü bir domuz saldırısıyla ölmüştür.
milattan önce 2500'lerde sümer toprakları, sami ırktan akadların eline geçti. sami ırkı, önünde muazzam bir kültür buldu ve topraklarını ele geçirmelerine rağmen sümer mitlerinin, efsanelerinin azametine karşı koyamadı. bunları kendi efsaneleri ile harmanlandı ve ihraç etti.
tammuz ve inanna mitosu coğrafyanın tümüne yayılmaya başladı. babil'den, yunan'a kadar her uygarlık bundan nasibini aldı. anadolu'da kybele ve attis olarak, fenike'de adonis ve astarte olarak hayat buldu. fenikeliler gemicilikle, deniz ticaretleriyle bu mitolojiyi roma ve yunan topraklarına götürdü ve inanna oralarda meşhur afrodit'e dönüştü.
semitik topraklarda ise inanna, iştar olarak anıldı. müslümanlığı doğrudan şekillendiren saabilik inancının ay tanrıçası sin'i ve al-mukah'ı, çevre yörelerdeki ay tanrıçaları "al-lat"ı ve kaab'ı da(kâbe) etkiledi ve şekillendirdi.
ve bu mitolojilerdeki tammuz yansımalarının neredeyse tamamı bir domuz tarafından öldürüldü. attis de, adonis de domuz saldırısıyla öldü. sümer tanrısı tammuz'un domuz tarafından öldürülüşünün yansımaları bütün coğrafyalarda etkisini gösterdi.
ek bilgi: nasıl ki aşil tendonunun adı akhilleus'un topuğundan vurulmasına bir gönderme ise, kızlar arasında "brad pitt kası" denilen adonis kas grubunun ismi de adonis'in kasığından ısırılarak ölmesinin bir yansıması oldu.
ve domuz nefreti işte böyle başladı.
utancından pipisini kesen attis uğruna binlerce yıldır sünnet olan toplumlar, tanrılarının katillerinin etini hiç yerler mi?
