varlığını devam ettirmeyi amaç edinenler, mutlak gelecek olan bir yok oluştan asla kaçamayacaklarını farkına varmalılar artık. ölüm korkusunu, hayatı amaç edinenlerden başkası yaşamaz. ataleti, konforu, tembelliği ve minumum enerji harcamayı amaç edinenler ölümden korkmazlar çünkü ölüm maddi beden için mutlak bir dinlenme, sonsuz bir tatil ve tembellik demektir.
en iyi tembeller ölülerdir yahut diğer bir deyişle bir tembelden daha iyi olanı ölü bir tembeldir. irrasyonellerin düşünce söylemine tamamen ters gelen bu söylem rasyonel bir tembel tarafından tasdik görür. çünkü hayatın amacı maksimum hareketsizlik olunca, ölüm bu amaca ulaştıracak bir deneyimden başka bir şey halini almaz. herkes tarafından zorunlu olarak yaşanacak bu deneyim ve doğa yasasına zihnen teslim olan bir rasyonelin kafa konforu asla bir çalışkanda bulunamaz.
rasyonel tembel için amaç yorulmamak, acı çekmemek ve konforun devamıdır. bundan dolayı kendisine acı verecek bir ölümü tabi ki de arzulamaz. tembelin tek amacı şimdiyi en rahat şekilde yaşayabilmektir. ölüm zamanı geldiğinde de onu sağduyuyla karşılar ve artık sıkılmaya başladığı dünyadan gideceği için memnun bile olur.
