terk edildiğinizde, ayrıldığınızda anlayabileceğiniz başka türlü anlamanın zor olduğu hatadır...
hata? evet hatadır...
başlangıç da bunu fark etmesek de sonunda hata olduğunu anlarız... ve bu hatanın bedelini oldukça ağır öderiz... hiç fark etmesekde aşık olunan bu yanlış kişi yüzünden doğru kişileri kaybederiz... biz bu yanlış kişiyi beklerken, peşinden koşarken o sırada bizi bekleyen ya da peşimizden koşan dogru kişiyi göremeyiz çünkü aşkın gözü kördür ve bizi de hataya düşüren budur...
ama gerçekten aşık olmuşsanız, sevmişseniz o yanlış kişi değildir... her gideni yanlış kişi olarak düşünürüz ama şunu aklıma getirmeyiz "ya o yanlış kişiye -yani size- aşık olmuşsa ve bunu anladığında gitmişse?"... işte bunu da "neden ben?", "ben bunu hak edecek ne yaptım?" sorularını kendimize sormaktan aklıma getiremeyiz...
yanlış kişi yoktur, yanlış zaman vardır...
ya da siz en iyisi hayallerinizi süsleyeni sevmekten ziyade hayallerine engel olmayacağınız birisini sevin bu sayede ne hata yapmış olursunuz ne de mutsuz...
çünkü her aşk; karşınızdaki kişinin hayallerine engel olmaya başladığınızda biter/bitmiştir...
çıkarın maskelerinizi karşınızdaki de çıkarsın bir birinizin gözlerine dalın yanlış olup olmadığını o zaman anlarsınız... *
