aklima ergenlik donemi izledigim dawson's creek'den bir soz geldi; "yalnis zaman ve yanlis mekan yoktur. yanlis olan karsindaki insan."
turkce karsiligi; davul bile dengi dengine.
belki uzucudur ama yasadigimiz bu dunyada bazi gercekleri goz onunde bulundurmadan yasanmiyor asklar artik. kahrolsak bile sevgimizden bazen ayrilik kacinilmaz sonumuz oluyor. belki de en dogrusu ayrilmaktir. yine de durup dusunuyorsun "ya devam etseydi ne olurdu?" diye.
bu yuzden her sevda bir vazgecistir aslinda yada buna benzer birsey iste. ben tam hatirlamiyorum siz anlarsiniz.
