80 lerin kaotik ve arabesk ortamında , kirsaldan metropollere göç başlamış ve 12 eylül patoz gibi halkın üstünde geçmişti.
Ekmeğini Büyükşehir de aramaya koyulan binlerce ailenin kızları artık modern şehir agalarina hiç parasına emeğini satmakta ve ülke yeni yeni kapitalizm ile yüzleşmekte idi.
Halk 2 farklı kültür arasında bir kültür zehirlenmesi yaşarken bundan genç kız çocukları da nasibini almaktaydı.
Artık umut 8-5 vardıyalar olmuş tu.
Artık fabrikalar da grevler olmuyor kimse hakkını istiyemiyor ve bu bozuk düzen de yine en çok ezilen yine kadınlar yani fabrika kızları oluyordu.
O gün fabrika kızı diye üstüne şarkılar yapılan Insanlar bugün artık modern ağlara yeni elemanlar yetiştiren analar.
Dünden bugüne değişen tek şey ise fabrika kızının tütün sararak hayal kurması deil filtreliden bir duman alması .
Kısaca vahşi kapitalizm hayallerin yaninda Tütün sarma zevkini bile almıştı artık insanların ellerinden.
artık o da zevk vermiyor du çünkü duman bile artık samimi deil di, yapaydi.
