sanatçı mıdır, değil midir sorusuna verebilecek cevabım kesinlikle sanatçı olmadığı yönündedir. neden mi? çünkü sanıldığı gibi sanatçı olmanın bir çok tanımı yok aslında. sanatçı olmanın çok basit bir açılımı vardır; ortaya bir ürün koyabiliyorsa sanatçıdır. marx'ın bakış açısıyla örneklendirirsem toplumun büyük bir çoğunluğunun fayda sağlayacağı bir ürün ortaya koyabilmişse sanatçıdır. eğer sanatçı bu tanımda kendine bir yer buluyorsa sanatçıdır. kemal kılıçdaroğlu hülya avşar meselesine gelirsek her ne kadar da kılıçdaroğlunu beğenmezsem son açıklamasında sanatçı kimdir ile ilgili söylediklerini doğru buldum. sanatçı kanalize olmuş bir yapının arkasında giden değil, halkı güzele kanalize edendir. güzel olan her şey sanatçının ideali olmalıdır. sanatçının politik bir duruşu olmalı ama bu duruşunu iktidar gücüyle birleştirmemeli bilakis siyasi duruşunu iktidar nezdinde görülmeyen çeşitli oluşumlarla, halkla görünür kılmalı. sanatçı iktidarla beraber hareket etmez hele hele Türkiye de vücut bulan iktidar şekli ile hiç bir şekilde kol kola girmemeli, iktidar sanatçının kolundan güç almamalı çünkü halkın gözünde sanatçı naiftir, halkla aralarında duygusal bir bağ vardır sanatçı bu duygusal bağı birilerinin sırtına yastık yapmamalı.
dikkat ederseniz gezi olayları, çözüm süreci gibi büyük toplumsal olaylarda iktidar kimi seçiyor? kimlerle toplumsal bir sözleşme imzalıyor? hep aynı kişiler. kimdir bunlar; necati şaşmaz, hülya avşar, berdan mardini... şimdi soruyorum sizlere bu kişiler gerçekten bu toplumsal sorunların yükünü kaldırabilecek güçte kişiler mi? cevabınız hayır ise benimle aynı fikirdesiniz.
not: burda adı geçen sanatçıları küçümseme ya da hakaret anlamı taşıyacak bir şey ifade etmiyorum. sadece herkesin her işi kaldırabilecek kapasite güç sahibi olmadığını ifade etmeye çalıştım.
