1985. soguk bir kiş ayında gozlerimi acmisim dunyaya. ilk aglamasi, bebekligince cok ciglik atacaginin gostergesiymis.
1986. hayata dair bazı seyler ogrenmeye baslamısım. Cisini soyleme,vs.
1987. bir nevi hayat kurallarini yavas yavas ogretmeye basliyor. once aileden nezaket, vs ,vs.
1988. cocuk karsidakini anlar, kendi isteklerini sadece kelimelerle soyler, cumleleri pek kullanmaz. Bunu farkeden aile bu yılın basında doktora gotururler; doktor IQ testine tabii tutar beni. Sonuc bu cocuk cok zeki cikar. Aile ile konusulur, anne-baba calistigindan dolayı bebek bakıcısına bırakılan cocukla daha sevkatli biri ilgilenmesini onerilir.
1989. ailenin cabaları mukemmel sonuc verir. Kız bulbul olur sakır.
1990. ailenin sınırlarını olcer.
1991. ilk okula basladım. O Pazar gecesini unutamam heyecandan biraz gec dalmıstım uykuya.
1992. artık arabayla giderken vitrinlerdeki yazıyı,tabelaları sesli bir sekilde okur, cevreye olan merakını okuyup anlayarak gidermeye calısır.
1993. dısarıya cıkar evinin onunde basket oynar, arada yuzmeye gider kendi arkadas cevremden kimse kolluksuz yuzemiyorken ben ve kardesim yuzeriz.
1994. once babayı sonra hem anneyi ve babayı bir huzun sarar. Bu huzunun sebebini ancak ben 13 yasında ogrenecektim. Bu arada duzenlenen 7-12 yas grubu yuzme yarısmasında bolgesinde ikinci geldim. Kendi semtimden birinden hoslanmaya baslarım, o da benden.
1995. artık 5. sınıf olmustum, ogretmenim sınıfımızı Anadolu liseleri sınavına hazırlıyordur. Dersane, ozel ders de cabası. yan sınıfındaki esmer kisiye ilgi duyarım o da bana, biz beraber vakit gecirmeye baslarız. anne ve baba sık sık ankaraya gidip gelmeye devam ediyorlar, bu sefer gitmeler uzun suruyor. Babamın is icin seyahatlerine alısıgımdır ama hic bize gelip de anneannem bakmamıstır.
1996. evet sonunda haziran ayı gelmistir ve Anadolu lisesi sınavlarına girilmistir kazananlar gezetededir. (nerdeee internet) gazeteyi alırız o gun anneannem bizi dayımlara goturur. Bir bakmısımki en iyisinden bir Anadolu lisesi kazanmısım, sevgilim yok listede. O gun yine anne-baba ankaradadır ama nihayet onlarında hic gitmek istemedigi hastanede tamamen annem kanserden kurtulmak icin son operasyona girmeden once dayım basta olmak uzere tum aile arattırıyor bana annemi ve konusuyor Anadolu lisesini kazandıgımı dayım tarafından bana soylettiriliyor(cunki ben bilmiyorum tam olarak iyi bir okulmuymus neymis) ve kapatıyoruz.
1997. bulug cagına yavas yavas giriyoruz.
1998. okul basketbol takımıyla ilgileniyorum gerci beden hocamız benle ilgileniyor.
1999. takımdan ayrılıyorum. okulumuzun muzik grubundaki gitarist bir arkadasla yakınlasmamız oluyor ben asik olmuyorum ama benim arkadas grubumdan birinin ilgisini cektigi icin kafamdan turk filmi ceviriyor ona o kızla ilgili tavsiyelerde bulunuyorum. Titanic de o zamanlarda gosterime girmisti sanırsam.
2000. Hııı bu arada sınavlar eksik kalmıyor tabii fen lisesi midir nedir onun sınavına giriyorum ve yedekten giriyoruz istedigim fen lisesine.
2001. lay lay lom hayat toz pembe gidiyor. Lisede tam cılgınlıların yasandigi zamanlar.
2002. hayatıma farklı kisilikler girip cıkıyor, hem arkadas hem sevgili bakımından.
2003. lay lay lom hersey iyiydi noluyoruz? Ossye girmek istemeyen ben, iknalar sonucu girmeye karar veriyorum ve bu yıl bir universiteye yerlesiyoruz.
2004. lisede asklar iliksiler bakımından lise cevresinden cok havai hayat yasayan ben universitede akıllı biri olu veriyor sosyal aktivitelerde bulunuyor, arkadas takımıyla bardaki eglence sınırlarını ayarlayabiliyor.
2005. istanbulda hayat guzel gidiyor evde bir arkadasımla kalmaya baslıyorum, istanbulun pahalı kiralarına inat. Eglenceler yine dorukta
2006. 5 yıllık okulun hazırlıgını gecip 4 e indirmistim ama alttan dersler kalıyor.
2007. ders calısmaya baslıyorum; orta 3ten(8.sınıf yoktu benim zamanında) sonra ilk defa derse oturdum ve universiteyi bitirdim, prensin uzun motivasyonları sonunda.
simdi kendi isimi kurmaya calısıyorum en gec 1 yıla kadar is yeri sahibi olacagım.
