Çocukluğumdan beri içimi yiyip bitiren sorundur. Herhalde içinde bulunduğumuz kültür gereği karşımızdaki annemiz bile olsa gözlerinin içine bakıp seni çok seviyorum diyemedik. Anneme söyleyemediklerimi her gece allahtan yalvararak istedim. Annemi benden önce alma bana onun acısını yaşatma. Keşke içimdeki o çocukça utanç olmasa da annemin gözlerinin içine bakıp seni çok seviyorum bu aptal dünyada beni yalnız bırakma her gece yan odada varlığını hissetmesem sabahı edemem kendine benim için çok iyi bak ve ne olur ben ölmeden sakın ölme diyebilsem.
