eskimiştir. ama bir gün, biri ya da bir şarkı onu hatırlatmıştır. öldü mü, kaldı mı? merak etmişsindir.. arayıp-aramama konusunda kısa bir tereddüt sonrası kendini telefonun ucunda bulursun. telefon çalar, karşındaki şaşkın bir ses tonuyla ''alo?'' der. önce kalbin biraz gerilir, sonra bir nefes alırsın; konuşma başlar.. acaba neler değişti? diye merak edersin içten içe, anlamaya çalışırsın. ama sesi hala aynıdır. yaptığı espriler, kızdığı durumlar, sevdiği şeyler, seni kızdıran yanları; hala aynıdır. fazla değil, on dakika sonra anlarsın neden ayrı olduğunuzu, neden şimdiye kadar onu arama gereksinimi duymadığını. yani sonuç olarak; sakın merak etme. bırak ölsün, bırak kalsın.
