lan bana denk gelmişti bi tanesi bunların. zincirlikuyu'dan bindim, kapı ağzında kaldım.. yanıma da 45-50 yaşlarında orospu evladının biri geldi. bu birkaç tane soru sordu bana, muhabbet açtı. yok istanbul'da hep böyle miymiş, hep kalabalık mıymış, şirinevler'i biliyor musun, kaç durak var, ne zaman incekmiş.. falan filan. piç kurusu il dışından gelmiş belli ki. 3-4 durak sonra tıklım tıklım oldu metobüsün içi. bu piç de geldi bana yapıştı.lan yan döndüm düz döndüm yok. herif ırganmıyor. metrobüs çukura giriyor, anasını siktiğim bana dayayarak dengesini sağlamaya çalışıyor. halıcıoğlu durağına geldiğimizde kapılar açıldı, dedim " dayı sen burda in, sağ taraftaki evlerin oradan yürü şirinevler orası". allah'tan inanıp da indi piçin evladı. inşallah hala orada şirinevleri arıyordur.
