osmanlıları seven şahsın, imanlı olduğuna kanaat getiririz. zira osmanlılar, asırlar boyunca islâm'ın koruyuculuğunu ve bekçiliğini yapmışlar, allah yolunda gazâ ve cihad etmişlerdir. osmanlıları sevmeyen de islâmî kimliğe karşı nefretle dolu olduğu için bu hissi benimsemiştir.
arap dünyasındaki âlimlerin, osmanlı sultanlarını öven risaleleri pek çoktur. hatta meşhur mutasavvıf, şeyh-i ekbermuhyyiddin arabî'nin, osmanlılar kurulmadan 30 sene evvel vefat ettiği hâlde talebelerine, ''dikkat edin! osmanlılar geliyor! sahabelerin ardından islâm'a en çok bu devlet hizmet edecek ve ebediyyen baki kalacak!'' dediği rivayet edilir.
maddî anlamda olmasa da, demek ki manevî anlamda bir osmanlı devri daha yaşanacak...
arap âlemindeki osmanlı sevgisi o denli çoktur ki, hanedana kutsallık dahi atfedilmiştir.
1565te terk-i diyar eyleyen imam şaranî, el-uhudül kübra adlı eserinde osmanlıların adalete ve dine bağlılıklarını överek, bugün dinin yüzünü pak eden ancak osmanlılar ve onların askerlerdir diye yazmış, 1640ta vefat eden abdülgânî en-nablusî de, enbiya suresinin 105. ayet-i kerimesinin (yeryüzünü salih kullarıma miras bırakırım) osmanlı sultanlarını övdüğüne işaret etmiştir.
