cumhuriyet mitinglerinin düzenlenmesi ve bu mitinglere yurdun dört bir yanından farklı meslek gruplarının iştirak etmiş olmaları ilk bakışta bir Atatürk'çü için, bir Türkiye sevdalısı için şüphesiz heyecan yaratmaktadır. Lakin madalyonun öbür yüzünden bakıldığında aslında düşünülenin aksine durum çok farkldır. Bir millet düşünün ki ankara'da, istanbul'da düzenlenen cumhuriyet mitingine gitmiş, orada elinde türk bayrakları ve coşku ile yazın sıcağına aldırmadan "cumhuriyet, cumhuriyet" diye bağırıyor. peki ama neden, niçin?? 70'lik dedeler nineler vardı o meydanda her birinin yüzünde farklı bir tebessüm ama ne yazık ki birçoğu gerçek anlamda neden bu mitinglerin düzenlenmiş olduğunun farkına varmadan... Nice kadın, erkek, çocuk...
Peki ne oldu da bu insanlar daha kısa süre önce adeta lanetledikleri kişileri seçim günü günah çıkartırcasına yeniden başa getirdiler??
Gerçek olan şudur ki, Türkiye'de menfaatleri zedelenen bir grup, sendelemeye başlayan iş adamları; diğer yanda artık ömrü hayatının son demlerini yaşayan muhalif gruplar hepsi el birliğiyle aynı şeye odaklandılar, miting düzenledi masraflarını karşıladılar ama gerçak anlamda sadece işlerin daha da kötüye gitmesine vesile oldular hatta daha da ağır bir ifadeyle ülkenin anasını ağlattılar.
Mitinglerde halkın gerçek anlamda hangi sebepten ötürü orada olduğunu bilmemesi ve buna mitinglerde başrol oynayanların sözde cumhuriyetçililiği eklenince... elde var hüzün.
ve bugün direksiyonda otomobile yön veren insanlar, şüphesiz ki yolu bariyer ile kapayp otobanda hep sol şeritte gitmek isteyenlere sonsuz şükranlarını sunuyorlar.
