binbir zorlukla araba alırsın. götün çatlar her ay ödediğin kredilerden. her zaman insani davranıp millete gönüllü şoförlükte yaparsın. sonra arkadaşının biri öküz gibi arabanın kapısını açıp duvara vurmak suretiyle kapını komple çizer. pis pis de sırıtır. bakarsın sen de böyle.
ne bileyim sözlük. bazen gerçekten diyorum ki; yaş ilerledikçe bencil mi oluyo insan, yoksa yaşı ilerledikçe yoruluyo mu? benden bu kadar sanki. az insan, çok huzur.