Yalnız yahudiler kendi kendilerini soyutlarken çingeneleri ise biz kendimiz soyutladık insanlıktan.
Sonra da işte onlarda her türlü kötü alışkanlık, eylem var uzak durun gibi ithamlar havalarda uçuşur oldu.
Bu kullanacağım söz hoş olmasa da yarayı kapatmak yerine kaşıyoruz.
Bundan birkaç yıl önce çingeleri -ki onlar bu tabirden haz etmiyorlarmış, romanları- anlatan bir belgesel izlemiştim. Bulabilirsem editlerim.
Orada da kendilerinin dışlandıklarından bahsediyordu bir kadın. insanlığa karışmak istediklerinden yakınıyordu.
Bir ara ne kadar rahat insanlar diyordum, keşke çingene olsaydım hiçbir şeyi takmazdım o zaman diye iç geçirirken gördüm ki o zamanda bu dışlanmanın burukluğu olurdu içimde.
Bugün bir işe girmek isteseler alınmazlar, sokağa tezgah açarlar, ihtiyaçlar artınca o da yetmez başka işlere yelken açarlar. Ha ayrıca ben hepsinin uyuşturucu tüccarı, hırsız olduğunu da düşünmüyorum kesinlikle. Böyle bir algı var ama hangi toplumda yok ki bu.
Hem yaşam tarzlarıyla sivriliyor olmaları hem de birkaçının bu tür kötü işlere bulaşması akıllara kazınmasına neden olmuş.
Tıpkı Kürtlerin kaçak elektiriği. izmirlilerin ahlaksız olması gibi.*
Ne bileyim çözüm getiremiyorum. Topluma nasıl kazandırılırlar, ondan önce akıllardaki bu ön yargı nasıl giderilir büyük muamma.
Ama bildiğim bir şey var (bkz: çalgısız yaşayamaz ölürler) .
