Hep ıskalamakla geÇiyo hayat sanki. Herşey yaşında güzel lafını hep duymak ama o yaşın iÇeriğini hep sonradan farketmek yani. Önemsiz durumlara Çok değer verdiğini görmek. Tabularının farkına geÇ varmak mesela, şimdiki hayatımın iÇine zıÇılacağını bilememek. Kendini kabul ettirme derdine girdiysen Çocukluktan beri, tek iyi yapabildiğin işte ısrarcı oluyorsun. Böylece kendini korunaklı, değerli hissediyorsun. Kendi koyduğun sınırları sorgulamıyorsun. Kendine yetersin zannediyorsun, izolasyon iyidir diyorsun. Bu durumun Türk Dilindeki karşılığının halt etmek olduğunu bilmiyorsun. (bkz: bir asosyalin günlüğü).
