ben ortaokuldayken bir ara moda olan eylemdi. derste arkadaşlara kağıt göndermek usulü ile haberleşmek oldukça revaçtaydı. fakat hoca kağıdı yakaladığı an filmin sonu "yarın velin gelecek" ile bitiyordu. biz de çareyi kendi alfabemizi oluşturmakta bulmuştuk. her harf için skimsonik bi işaret belirleyip arkadaş grubuna öğretilirdi. her arkadaş grubunun alfabesi farklı olduğundan hiç kimse tarafından deşifre edilme imkanı yoktu.
