prof dr habib umur

entry13 galeri
    12.
  1. bir yaz günüydü. başarıya aç saf bir mühendislik öğrencisi olarak üstten alıp geçmeyi planladığım akışkanlar mekaniğinin ilk dersi için sıramda oturmakta ve dersin başlamasını heyecanla beklemekteydim. bursayı bilen bilir, sıcağı hiç çekilmez. hele minibüste ayakta giderken... neyse... o günde sıcak ve bunaltıcı bir yaz günüydü. fesubhanallah... saat 9.45'i göstermesine karşın ders başlamamış, hoca 45 dakika gecikmişti. sıcağa daha fazla dayanamayan bünyemi serinletmek için ikinci katın damlatan tuvaletlerinde duş alamaya karar verdim. üç kere ağıza üç kere buruna çekip gelmemle bir de ne göreyim, açık bıraktığım sınıf kapısı kapalı. sanırım kuru yerler kalmış olacak. bir besmele çekip kapıyı açtığımda o gül çehresi beni karşılayan habib umur bana daha 3 sene gülümseyeceğini o anda belli etmişti.

    umur2000 - çık dışarı!
    madur - ?!''^+^
    u - çık dedim dışarı!
    m- (kendini toparlar ve ilk şoku atlatır) hocam cüzdanım ve kitaplarım içeride, alıp çıkayım.
    u - çık dışarı dedim!
    m - hocam tamam çıkıcam, cüzdamı alayım çıkayım.
    u - (madurun üstüne yürüyerek) çık dışarı!!!
    m - fesubhanallah!!! (kapıyı serçte vurur ve çıkar)

    merdivenlere giden o koridor hiç bunca uzun ve sessiz olmuş muydu acep. o duvarlar bu kadar soğuk... fakülte sanki bir başkaydı gözümde o an. çiçekler bir başka... bir iki adım atmama kalmadan kapı gıcırdısı duyuldu ve arkamdan yine o bülbül sesli insan seslenerek ayaklarımı yere basmama sebep oldu;

    u - (yüksek ve net bir tonlamayla) adın ne evladım senin?
    m - (bir bok yedik madem gerisini getirelim edasıyla başı dik yüzü ak totosu yusuf yusuf döner) 03073.... halil ibrahim k.....! (ne olur ne olmaz, isim vermeyelim)
    u - seni adam edicem evladım
    m - ....

    işte böyle başladı bu serüven. 3 sene boyunca sadece sınavlarda gördüm kendisini. belki unutur beni ümidiyle derslerine bile girmedim. ama allah için puan kırmadı. belki de hep boş kağıt vermemdendir kim bilir. yiğidi öldür hakkını yeme. puan verdi mi dersen, öyle bir beklentim zaten hiç olmadı. neyse ki bir gün ya unuttu beni ya da rabbim gönlünü yumuşattı da geçtim dersinden. ama gençler siz siz olun, çık deyince çıkın. sonra hiç giremiyorsunuz. benden demesi... saygılar hocam. umur2000 forever!!! nuttertools!!!
    0 ...
  1. henüz yorum girilmemiş
© 2025 uludağ sözlük