benim açımdan tabir-i yerindeyse hiçbir .oka yaramayan olay.
kendimi çok sorguladım zamanında, çok suçladım, benim suçum olmayan bazı konularda bile, çeşit çeşit kişisel gelişim kitapları okudum, belki bazı girdaplardan çıkabilirim diye, haa bir de çok dua ettim yaradana da "bana yardım et" diye.
başkaları gibi çevreye saldırmadım, kırıp dökmedim, isyanımı kendi içimde yaşadım, ufak tefek değişkenler hariç büyük bir değişim olmadı.
hadi hepsini geçtim yaradan a sığınmışım o kadar ettiğim dua kabul olmadı ya, yeri geldiğinde bir katile bir caniye gibilerine yardım eden hayatını olumlu yönde değiştiren pek büyük yaradanımız iş bana gelince pasif kaldı, bana diyorlar ki "kaderini zorlama olmayınca olmuyor allah böyle istiyor..." ben bu kaderle yaşamak zorunda mıyım peki? ne yapayım değişmesi için o verdiğim örnekteki gibi katil, cani, kırıp döken vs. mi olayım? onu mu istiyor yaradan?
bu yüzden (bkz: allah a inanmak ama güvenmemek) diyorum, bu genel değil kişiseldir, yani benim onunla aramdadır, zaten artık ölüm günü veya kıyamet günü sorgu sual bitsin, benim cehenneme gideceğim belli olsun (ki bu şartlarda cennet zor hatta imkansız) benim de sorularım olacak kendisine, ben de bir nevi sorgulayacam, izin verirler vermezler ama yapacam bunu, görüşücez o zaman işte.
