Lise yıllarında aradığını bulamayanların dermanı, tüm lise sonu onla geçirebileceğiniz dinleyici dostu grup. Interzone mantras ve edge of twilight en güzel albümleridir zannımca, am hepsi dinlenmeye değer(son albümleri olmayabilir bea). Lullaby, Cathartik, bazaar, drawning down the moon, coming home...niye sayıyorsam kötü parçaları azdır. Bazaar'ın klibinin bir kısmı yere batan sarnıcında çekilmiştir, klibin diğer mekanı olan kapalı çarşıyı ve türk insanını çok sevdiklerini belirtmişlerdir. Bir efsaneye göre de klibi çekmek için istanbula geldiklerinde unkapanından bir kamyon dolusu enstrumanla ayrılmışlar. Blue jean'e verdikleri bir röportaj'da bu kadar çok ensturmanı çalmayı hangi ara öğrendikleri sorulduğunda, "öğrenmiyoruz ki kafamıza göre çalıyoruz" demiştir hınzır jeff.
Beat generation?? ve tasavvuf felsefesinden etkilenmiş, şarkı sözlerinde de bunu gayet iyi yansıtmışlardır. Bu arada exhile and the kingdom çıktı ve o eski özlenen tea party havasını veriyor. Bana splendor solis esintileri taşıyormuş gibi geldi(çok biliyom ben).
