Ruhun mu ateş? Yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştur.
Pervane olan, kendini gizler mi alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
Gün senden ışık alsada bir renge bürünse..
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse..
Hersey silinip kayboluyorken nazarında
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse..
Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla
ey sen ki gönüller tutuştur her bakışinla
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
çehren bana uğrunda ölüm hazzi verince,
Gönlümde ki azgın devi rüzgarlara attım.
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
Gözler ki birer parcasidir sende ilahın.
Gözler ki senin en kati zulmün ve silahın
vur şanli silahınjla gönül mülkü düzelsin
Sen,öldürüyorkende vururkende güzelsin..
