11.
-
insanın tüylerini diken diken eden şairimizdir.
Kür Şad ihtilali Destanından
Yıl, Miladın altı yüz kırkı,
Gece,
Tan yeri ağarmadan önce,
Kuzeye doğru, yalın pusatlı,
On iki atlı,
Uçuyordu.
Yağmur...
Yağıyor denemezdi,
Boşanıyordu.
Esiyordu bir karganmış yel,
Bozkır bir yapışkan,
Boz bulanık sel
Delirtiyordu atları
Atların burun kanatları
Bir kara çadır ağzı gibi,
Geriliyordu
Si Gan Fu Ötüken arası yollar,
Yumak gibi sarılıyordu,
Gittikçe küçülüyordu Çin,
Gittikçe büyüyordu için, için.
Derinden derin soluyordu koca ülke!
Bu akşamdan beri aldığı
ilk soluktu
Ve yollar, bu soluğu,
Kuzeye akıtan bir oluktu
On iki Türk atlısının peşinden,
On iki ordu yürüdü Çin'den!
Önde Vey ırmağı,
Arkada Çin,
Önde on iki atlı,
Arkada on iki bin !!!..
