daha parkta alman,şampiyon oynarken mahallenin as kadrosundan elemanlar kaybolmaya başlamışlardı. adam çok olduğu için sorun etmiyorduk ama nereye gidiyor idi bu gencolar hep soru işareti vardı kafamızda. Bir gün denk getirdik ve sorduk "oğlum kantır oynuyoruz çok güzel lan birbirimizi vuruyoruz" dediler. Neydi bu kantırda top koşturmaktan saklambaç oynamaktan zevkliydi. ertesi gün annelerimizden dondurma parası alıp koyulduk internet kafeye. (istanbul beylikdüzünü bilen yazarlarımız için bauhausun ordan büyükşehir camii'nin orda ki pasaja kadar yol kat ettik) Pasajda 10 bilgisayarla kurulmuş bir internet kafeydi. Ben aklımda ulan bu böyle çoklu oynanıyorsa bir içerde dekorasyon felan vardır silahlı adam resimleri felan bekliyordum. Tabiki de böyle bişey yoktu bildiğiniz bilgisayar masaları ve bilgisayarlar. 1er saat söyleyip masaların başına oturduk. Counter'a girmek 5 dk sürdü. Ulan tamam eski zamanda evimizdekilerden bile kötü makinalarla internet kafe açmak niye. Her neyse tecrübeli arkadaşlardan biri "ben biliyorum durun bank açayım" dedi. Eyvallah dedik oyuna girmeye çalıştık. Abartmıyorum 15dk gibi bir sürede girdi. Ulan zaten 1 saatlik açtırmışız birde 20dk yı loading screenlarıyla harcıyoruz. Tabi çocuğuz ne diyebilceksiniz ki?
Oyuna girdik oyuna alışamadık biririmizi saçma saçma öldürüp durduk. Eğlenceli zamanlardı kısa sürsede. Baktık bu internet kafede yarım saat boş yere para veriyoruz parkımıza halısahamıza geri döndük.
