Su an içinde bulunduğum durum.Dört duvar arasında tek basimayim.Sadece sarkilar var bana eslik eden. Odam zifiri karanlik ama kalbim parliyor bu karanligin içinde ay gibi çünkü aklimdan cikmayan o tatlı kız ı yasatiyor icinde .Su an yanimda olsaydi eğer sadece olsaydi dünya yansa kiyamet kopsa onun içime dokunan gözlerine bakmaktan vazgecmezdim.Ama kaderde sürekli yalniz kalmak varmis ne yapalim.Onunla beraber oldugumun düşlerini kurarak uyucaz artik.Duslerde başbaşa olmak bile mutluluk veriyor.Hayallerde kalan bir sevdanin kölesi olmusum.Keşke bu aksam senle ilgili herşeyi unutsam uyandigimda çektiğim bütün acilari unutsam.
