kim ne derse desin şu anlatılacak hikayenin kahramanı olduğu için bile saygı duyulası kraliçe.
askere giden biri, el sallamış, sezen arabayı durdurmuş arabadan inmiştir. askere giden kişi tunceli'ye gitmektedir. sezen bunu duyunca iyice etkilenir, ağlamaya başlar. "dua edicem oğluna" der annesine askerin. o kadar insani, o kadar gerçek bir andır. telefon numarasını alır çocuğun, o gün bir kez arar, akşama da mesaj çeker. "aslolan yaşamaktır" der.
bunu yaparken çevresinde ne kameralar vardır, ne başka şeyler. tamamen tesadüf anında, el sallayıp gitse bile kimsenin bilmeyeceği bir anda, o sonsuz bir ilgi ile yaklaşmış, onun hüznüne, sevincine, tanımadığı bir insanın endişelerine ortak olup, ortak gözyaşları akıtmıştır.
o kadar insandır.
onca yaşadığı acıya, onca çektiği çileye rağmen, kalbinde hala birilerinin yaralarını alacak yer vardır.
hala kalbine birilerini almaktadır.
kraliçedir o, pop müziğin dört devinden falan biri değildir, pop müziğin tek devidir.
diğerleri ayrılabilir kendi arasında ama sezen hepsinden ayrılmaktadır.
işbu hikaye, söz konusu askerin hikayesinin bir sezen aksu forumunda paylaşılması sebebiyle, tanıdıklık vesilesiyle aktarılmıştır.
