Bilirim bunu.. aslında cevrenizde binlerce insan vardır, ama aradıgınız huzurun ne yuzlerde ne o kalplerde olmadıgını anlarsınız. roman değildir sadece kitap dediğin ki karakterlere olan bağlılık diyesiniz.. diyar diyar gezdirmesidir zevki. gitmek istersiniz bir - iki derken gitmek de çözüm olmaz. kitapla gelen huzuru hiçbirşeye değişemeyeceğinizi, bir kitapla dünyayı dolaşabileceğinizi anlarsınız. toplu tasıma araclarında etrafına bakıp zaman öldüren insanları düşünüp, acırsınız diliniz tatlılaşır kitap ile, kalbiniz yumusar, başınız edeble öne eğilir.. ki bu durum dolu başak misalidir.. iştee aslında biz kitap okuyan kadınlar ne yalnız oldugu için kitap okur ne de kitap okudugu için yalnız kalır. aslında tüm olay, huzuru birkez buldugunda, başka hiçbirşeye duyulmayan ihtiyaçtır siz buna yalnızlık deyin, biz cok kitap okuyan kadınlar ise iqra'ya tevekkül diyelim.
