erkekler biraz salaktırlar. ben de erkeğim, oradan biliyorum. genelde oğulları olsun isterler. gelenin kız olduğunu öğrenince bozulurlar hafiften.
bir daha denemek zorunda kalacaklardır en azından, kolay değil.
sonra kız gelir, emeklemeye, büyümeye başlar. baba da şaşırmaya, çünkü onu o kadar sevebilme ihtimaline hazır değildir, bir oğlum olsa bu kadar sevebilir miydim acaba diye düşünür. salak, elbette sevebilirdin, evladın kızı, erkeği olur mu ?
işte kız babaya o soruyu sorduran evlattır. daha yeni yeni büyüdüğünde, saçları beline bile ulaşmadan babacığına şefkatle sokulandır. oğlanlar da iyidir elbette ama onlar güreşmek ister ya da top oynamak. babalarını gerçekten ne kadar sevdiklerini anladıklarında ya koca adamlar olmuşlardır, ya da iş işten geçmiştir.
