Zilsiz kapıları tıklatan utangaç bir komşu için evinizin önünde bekleyen bir huysuzum,
Aç şu kapıyı da utandır beni edep mahallesinin ıslak kaldırım taşlarında,
Kim olduğumu sor, benden beni sor,
Diyeyim ki ıssız sokaklarda adını anarım yıllar yılı, günler günü,
Bekledim işitip, çıkar bir köşe başından diye
Ama mucizenin adısın, manasısın.
Dertler beklerim senin yokluğun da, yok oluşunda.
Karlar yağarken üzerime sensiz soğuğa inat.
Artık tükenmiş kibrit kutusunda kalan son kibritim.
Yak beni ateşinle, tutuştur beni aşkının verdiği kıvılcım ile,
Ey dedim sevdiğim, seveceğim, sevmekten tükeneceğim.
