Kendimi bana vurduracak durum. hayatımda hiçbir şey yolunda gitmiyor* yolunda gidenleri de görmezden gelmek en büyük hobilerim arasında. mahvolmuş hissetmek için güzellikleri de kör etmem şart çünkü. her gün insanların hayatlarının bir gidişatı olduğunu tekrar keşfediyorum yalanını atıyorum kendime. inanmıyor da değilim. Belki siz de bilirsiniz. Hiçbir şey yapmıyorsunuz. yapamayacağınızdan eminsiniz. Sanki yarın ölecekmişsiniz gibi ve hiçbir şey için boş yere çaba harcamıyorsunuz. hiçbir şey yapmamaktan kendi içinizde yakınıyor kendinize bağırıyor ve yankısını umursamıyorsunuz. Lanetliymiş bu dünyada yer kaplıyormuşsunuz gibi sanki. Bir yararınız olmadığı için kendinizde konuşma yürüme bazen müzik dinleme hatta arkadaşlık kurma hakkı bile görmüyorsunuzdur belki. her şeyi biraz biraz becerip bir şeyi asla tam yapamıyorsunuzdur ya da. Ben anlamıyorum ya nasıl bu kadar emanet olabilir bir insan bir dünyaya? Nasıl bu kadar hayata başlayamaz? Doğum-Ölüm arası değil miydi bu hayat? Doğdum mu ondan bile emin değilim.
