marquez'in bir sözü var; ölüm, beş yaşıma kadar başkalarının başına gelmiş doğal bir sondu. ahmet cevizci bana göre 'başkasıydı'. dersine girmek henüz nasip olmamıştı fakat boy boy yazdığı felsefe tarihi, felsefe sözlüğü vs. kitaplarını biliyordum, hayran olmuştum, benim için özel bir 'başkasıydı'. ondan öğreneceğim çok şey vardı. kardeşi arif cevizci'nin de söylediği gibi, o bizler için öldü. bunca başarının, bunca kafa patlatmanın, düşüncenin hakkını vermeliyiz..
