yanlış anlaşılan bir tanım. 'neyle dolu ki boşaltacaksın' denir genelde. zaten beyni gerçek sorunlarla dolu olan birinin kafasını boşaltmaya ihtiyacı olmaz. şöyle anlatalım diyelim ki tanrı parçacığını bulmaya çalışıyor bir bilim adamı, yoruldu, kafasını boşaltmak isterse gidip 'yemekteyiz' seyretmeyecek tabii ki. Böyle bir ihtiyacı doğurmaz uğraştığı mesele. ama gün içinde bir hata yaptıysanız, sevgilinizle kavga ettiyseniz, duygusal bir yıpranma içindeyseniz, kafa boşaltmaya ihtiyaç duyabilirsiniz. o zaman konunun ne olduğunu takip etme gereği duymadığınız bir program açarsınız. arada kendi sorunlarınızı düşünürken bir anda dikkatinizi tekrar televizyona verip rahatlarsınız. tabi bu rahatlama hissi, insanın içinde bir ödül mekanizmasına dönüşür. ödül almaya alışan vücut daha çok sorun yaratmaya, sorunun çözümü olarak da daha fazla 'kafa boşaltmaya' kendini adar. bu döngüyü bir oturuşta 1 sezon dizi seyretmekle de örnekleyebiliriz.*
(bkz: bugün bunları tespit ettim)
