O kadar yalnız ve kimsesizim ki artık , beslediğim kuşlar bile dönüp bakmıyor , sokak köpekleri zaten küs bana sanki halvetdeyim bir başıma ,kapanıyorum kucucuk bir odaya ve cıkmıyorum dısarı nede olsa kimsem yok , düşüp kalsam elimden tutacak, iki damla su verecek , cansuyuma yetişecek kimsem yok bir hiç olmakdan bile beter durumdayken ben , sen başkalarının umudu olacak kadar vefasız olamazsın , olamazdın ellerine dokunmaya,sarılmaya , gözlerine bakmaya korkarken ben,çoktan beni unutmuş olamazsın sen.yalnızlığın hüküm sürdüğü kalbimde iki söze hasret şiirken,başkalarının şarkıları olamazsın ne yazık ve ne güzel ki dönüş yok geriye,her şey yerinde güzel biliyorsun,belki sevdiğinden daha çok seviliyorsun,cevaplarımı sende gördüm, sormadan soruları güzelliklere gebedir belki diye sevdim acıları,büyüttüm acıları ve büyüdüm acılarla , kocaman bir yürek var yüreğinin tam karşısında ,gel damarlarımızı birleştirelim,yürek kardeşi olalım seninle ,sorma ne kadar seviyorsun beni diye,gördüm ki ,seni iki düşündüysem,kendimi bir kere düşünmüşüm. Düşününce..
